GİTTİN (SADECE GİTTİN)

Üzüldüm ,
sen gittiðinde küstüm kendime.
Kýzdým döktüðüm göz yaþlarýma,
küfrettim sana kanan fikrime.
Bu kadar mý kördüm ? dedim,
bu kadar mý sabýrsýz ?
bu kadar mý geçmiþtim kendimden ?
Seni kendi yerime koyup,
aynada seni görecek kadar;
çok sevmiþ olabilir miydim seni ?
Seni sevme þekli miydi vaz geçilmez olan,
sen miydin sevdiðim bilemedim...
Þimdi yargýlýyorum düþlerimi ,
senle olan her dem saatlerde.
Aslýnda sensizliðin beni koruyan týlsýmýnda ,
sessizliðin haykýrýþlarý çekiþtirirken beni ,
bir kurþunla son verdiðim benliðime
seni sevmenin yüceliðini aslýnda ben öðrettim...
el salladým giden trenin ardýndan,
benden hesap soran geçmiþime inat ,
tekrar sevebilen o çocuksu yanýma
gülümsedim.

Sosyal Medyada Paylaşın: