yüzünün o dilsiz matemine nur aðardý
can verirdi matlaþan zümrüt levhalarýna
Yada hüznü ile geceler aydýnlanýrdý
saçlarý akardý sessizce yanaklarýna
masum gözlerinde karanlýklar yýkanýrdý
geceye aðlayan hüzünleri yolsuz ýssýz
kendi kýrýlmalarýmý unutup apansýz
/böyle sevdim seni gece bakýþlý esmer kýz/
dikenleri vardý sevdalardan cana batan
anýlarýndan yerle yeksan sarsýlmalarý,
suskunluðunda yalnýzlýðý yürek daðlayan
kaç ayrýlýktan arta kalan yýkýntýlarý
her türküye dem tutup, tezeneye aðlayan
taþýmazdý yüreði dünyasý bu kadardý
uzanan her eli, kýrgýnlýðý karþýlardý
/böyle sevdim seni hece akýþlý esmer kýz/
çözülürdü bazen düðümlenen kelimeler
anlatýrdý el mutluluklarýný þen þakrak
dudaklarýna konardý narin kelebekler
gelecek güzel günler derdi derin susarak
canlanýrdý umutsuzca solan menekþeler
pencere açardý tebessümleri bahara
gamzesi dua olup yükselirdi Kahhara
/böyle sevdim seni imece aþklý esmer kýz/
kendinde de arar mý bilmem sebeplerini
açacak sevdasýna dal bulamamasýnýn
suçlar mý bilmem erken düþen cemrelerini
bahtsýz beyazlarýna hep ayaz vurmasýnýn
nasýl bir ilmek ile bekler geleceðini
her bakýþla kýrýlan bir inci tanesi
süzülünce yüzünden naçar titrerdi sesi
/böyle sevdim seni ece nakýþlý esmer kýz/
hak aramak neyine mahcuptu sözleri
gözleri sevmelere temkinli dururken
sevilmeye namzet incecik nazlý elleri
aþk ile sarýp tutarak közleri ateþten
vuslat eyledi fecri, beklemeden güneþi
belli belirsiz yaslarken omzuma baþýný
kutsatýrdý o elfida koluma saçýný
/böyle sevdik bizi, yollarý taþlý esmer kýz/
sorgulanan dertler sýzýnca fecrinde günün
münzevi dinginlikle kaç sabah selamladýk
göz yaþlarýyla sulanýp, can alan gülünün
üstüne bir ayrýlýkta biz, bize býraktýk
biter mi gamý dertlere gark olan bülbülün
kanama durup sarýnca yaralarýmýzý
biz iken el olduk ayýrdýk yollarýmýzý
/seni çiziyorum artýk sehere esmer kýz/