YOKLUĞUNDA (2)

Sensizliðin
Vurunca bana;
Bulamam
Sýðýnacak bir yer.
Aç kabuslardýr,
Umutlarýmý, biçer-döðer.
Açmazlarda
Bocalar dururum.
Bahar tekneleri
Çoktan çekip gitmiþtir.
Sallanan mendil deðil,
Mýsralarca tükeniþimdir.
Þimdi
Haykýrarak
Mümkün mü,
Zamaný durdurmak.
Peþini býrakmýyor sevdam;
Aç pencereni de bak.
Dedektif deðilim
Kaçan mutluluðu yakalayayým.
Yokluðunda
Küflenmektedir anýlarým.
Yokluðunda,
Ýster istemez
Kendime yabancýyým........







8.6.2002 tarihli 3.þiir kitabýmdan)
Sosyal Medyada Paylaşın: