parmak izlerin kalmýþ bedenimde yastýðýmda kokun, yüreðimde derin bir sýzýn gülüþü olmayan yüzün kalmýþ ama kadýným ben acýlarýmý güzel kýlmayý bilmeliyim
vuslatý olmayan hasretinde sensiz sabahlara gebeyim hüznümü doðuruyorum her yeni günde tenimi daðlýyorum her gecede ama kadýným ben acýlarýmý güzel kýlmayý bilmeliyim
tükensede bir ömür sensizlikte sesin sesime deðmesede göz görmesede,gönül katlanamasada yokluðun kör bir kuyu olsada ama kadýným ben acýlarýmý güzel kýlmayý bilmeliyim
mehtap þentürk
Sosyal Medyada Paylaşın:
*vintage* Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.