Ben Ýstanbul olayým,gözlerine dolayým Kimsesiz kalmýþlýðýmla Son nefesimi yanýnda vereyim. Köprüleri mermer gibi diksinler üstümden, Bir ’Ah’ ile sana varayým...
Ben Ýstanbul olayým,gözlerine dolayým Yakasýz gömlek giydir bana Lüzumsuzluðumu anlatsýn varlýðýn Ellerin,duasý ellerin gezinsin Gençliðimin buharýnda.
Ben Ýstanbul olayým,gözlerine dolayým Yalansýz Cenneti varsayýp, Yalancý dünyadan vazgeçelim Ben topraðýn olup rüzgarýnda, En güzel sanatýný yazayým.
Yeter ki bir ben dolayým gözlerine Bir de Ýstanbul olayým özümde...
Hiç özlemediðim kadar, Nefret edercesine hasretliðim de Sevgilim...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
HakkınSesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.