yorgun düþlerimin ayaz sabahýnda
bu þehri sensiz adýmlarla terk ederken
bir ak güvercin düþtü gözüme
güzelliði gururuyla harmanlanmýþ
boynu dik ama gözleri aðlamaklý benim gibi
tek baþýna belli ki ayaðýnýn aksamasý suç olmuþ
oysa uçtuklarýnda ondan fiyakalýsý yok
ve ben son kez
’seni çok sevmiþtim’ diye haykýrarak
kýrýlgan hayallerime aðlýyorum þimdi
sen kokan sokaklardan firar edip
kendimi bir vagonda buldum
adýný buðulu camlara yazýp
üzerine elveda öpücüðü kondurup
aklýmda ak güvercin
elimde bavulum
ve bavulumun içinde yeni bir hayat ile
gidiyorum...
17/08/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.