Ve
Düş…
Ben mi erken geldim, sen mi geç kaldýn,
Girdi zâlim yýllar iþte araya…
Gönlümü vuslatsýz bir aþka saldýn,
Var mý çâre bilmem böyle yaraya…
Boðsa da sensizlik beni feryada,
Demedim halimi bir sefer yada.
Ýnlerim derdimle deli deryada,
Eriþmem imkansýz artýk karaya…
Gece gündüz her dem seni anarým,
Nâr-ý firkatinle köz köz yanarým.
Kam umduðum yerde gama kanarým,
Kasvet yýðar günler, haftalar aya…
Bu gönül sevdana olalý bende,
Akýldan bir eser arama bende.
Sanki dünyanýn tüm serveti sende,
Bakmam artýk ne mal, ne de paraya…
Karardý hüznümde ümit sabahý,
Katlanýr gönlümün günbegün ahý.
Ne faydasý var ki, yýksam günahý,
Kem talihe yahut bahtý karaya…
Çalsam da nafile gönül kapýný,
Almýþ þanslý bir kul çoktan tapunu.
Taþýrým vuslatsýz sevda kabýný,
Harcarým mecali yalnýz daraya…
Hak nasip eylese, bir düþe dalsam,
Bir ömür seninle baþ baþa kalsam.
Gördükçe hüsnünü bin neþe alsam,
Vîran gönül hânem dönse saraya…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.