YEŞEREN UMUTLAR

Gök gürültüsü korkutuyor beni,
Yangýnlar yanýyor yüreðimde ,
Yaðmurlar yaðýyor gözlerimden bardaktan boþalýrcasýna ,
Sen kara sevdam görseydin aðlama sus kýyamam derdin..
Þimdi kim beni aðladýðýmda güldürecek ?
Kim yarýnlarýma ýþýk,geleceðime umut olacak?
Nasýl dayanýrým onca yokluða ?
Þimdi ne desem boþ...
Feryatlar faydasýz,
Seni de bilirim kara sevdam için yanarda diyemezsin kimselere,
Gözlerin aðlarda silemezsin ellerinle,
Dönülmez yollarda deðilsin kara sevdam sayýlý gün çabuk geçer derler.
Bilmem geçer mi ama üzme sen kendini,
Yollarýna umut çiçekleri ektim dönüþünle yeþerecek,
Heryer çiçek açýp,mis gibi kokacak,
Oralarda ne yaparsýn nasýl geçer zaman bilmem ?
Benim her günüm,her saatim,her dakikam,her saniyem senle dolu.
Kanadý kýrýlmýþ bir kuþ gibi çýrpýnýyorum bazen,
Ah bir gelsende yaralarýmý sarabilsen,
Þuan yanýmda olsan titremezdi böyle ellerim,
Kan damlamazdý gözlerimden,
Yüreðimde fýrtýna savuruyor seni .
Ýlk çýðlýðým dünyaya gelipte annemin rahminden çýktýktan sonra attým.
Doðarken aðladým ilk,
Alnýmýza hasret yüreðimize sevda yazýlmýþ kara sevdam.
Unutma her doðan gün þafak için bir umut,
Sert komutlar veriyorum gözlerime sus aðlama diye ,
Boðazýma takýlan hýçkýrýklarý geri yolluyorum sen geleceksin diye,
Yaþadýðým ölümdü ama aðlayamadým bile sessizce...


Sosyal Medyada Paylaşın: