YÜREĞİMİN DUYULAMAYAN SESLERİNDEN BİR BUKET

Seni heran içimden kopan çýðlýklarýmla sevdim.
Sana haykýrýp da sesini duyuramayan feryatlarýmla...
Dudaklarýmda yarým kalan haykýrýþlarýmla sevdim.
Biliyor musun güzel gözlüm?
Seni unutacaðým diye uyanýyorum her gecenin sabahýna.
Sonra bir de düþünüyorum da gün doðarken baþlýyorum aslýnda sana.
O zaman anlýyorum ki yarýnlarýmýn tek nedeni sensin.
Kokun kaldý tenimde her nefes de çekiyorum içime.
Seni yüreðimde vurmak istedim.
Tam þakaðýndan vuracaktým ayrýlýðý,yapamadým.
Aslýnda ben seni sevmeye bile kýyamadým.
Unutma herþeyini yitirdiðin,yolun en sonundayým dediðin yerde,
Uçurumlarýn ucundayým ben.
Gel tut o zaman elerimden.
Yalnýz hissettiðinde kendini,
Seni ýsýtacak bir ten bulamadýðýnda,
Ya da tutacak bir el bulamadýðýnda beni ara.
Ben koþacaðým her zaman sana.
Rüzgarlarýn saçlarýna tutunarak geleceðim sana.
Sarýlacaðým boynuna.
Þunu unutma hiç býrakmamacasýna.
Güzel gözlüme,sonsuz sevgimle...
Sosyal Medyada Paylaşın: