ÜSTÜ SENDE KALSIN.
Deli bir sevdanýn belki son sözleri bu satýrlar
Haberin bile olmayacak sana yazýldýðýndan,
Ýçimi yakýp sebebim olan derin duygular
Belki de sararan sayfalarda kalacak.....
Odamýn her köþesi keder dolu,durduramadým gözyaþlarýmý
Bir maceraydý seninle hayat,yaþandý bitti,
Ama unutmadým hiç bir hatýraný
Kimseye anlatamadým sakladým içimde,kendime bile vermedim adýný
Ne zaman akþam olsa kapýyý çalacaksýn sanýyorum,
Bekliyorum ha bu gün ha yarýn dönersin diye,bir umut iþte
Sensiz yaþadýðým bir tek aným yok ki,sensiz nefes almam imkansýz
Hiç düþünmedin mi bir gün gidersen kesilir nefesim
Kaskatý kalýr seninle can bulan bedenim
Bu kadar taþ deðil ki,taþýdýðýn bir yürek nede olsa
Aðlamazmýsýn ,sence yaþ dolmaz mý gözlerin
Hayalim gözlerinde resmedince anýlarý
Sarýlýp boþluða adýmý adýmý anacaksýn durmadan
Piþmanlýk yakacak ciðerini yastýklarý ýslatacaksýn
Bir gurura verdin yýkýlmaz sandýðým bu aþký
Bitiktim,seninle yeniden hayat bulmuþtum
Gidersen bir gün hayatým biter demiþtim,inanmamýþtýn
Bu gece ben bu satýrlarý yazarken son kez misafir olacaðým rüyana
Adýmý dilinden düþüremeyecek,yüzümü aklýndan silemeyeceksin
Bir aþk için ölünmez derdim hep,kýzma bana, ölünürmüþ
Kederim ecelle sýnýr sýnýra yaþattý beni
Son hecem ismindi,çarem kalmamýþtý ,anla....
Beni hayata baðlayan varlýðýndý,söylemiþtim
Bana nefes aldýran sendin
Gidince anladým ki bu kez bitmiþtim
Sensiz yaþayamam derdin,bensiz hayatýn doruðundasýn
Nefes almak zor geldi,yüküm omuzlarýmda
Kulamlarýmda sesin,gözlerimde gözlerin
Ben hayalinle yetinirken varlýðýn ellerindi
Seni ben yapan herþeyi ömrüme katýk yapýp uzandým sonsuzluða
Bu can seninle sefes alýrdý uðruna ecelle kor bir savaþtayým.
Bir sabah selasýnda duyacaksýn öldüðümü
Sen varken baþaramazdým ama bak sen gidince çok rahat oldu
Aklýn firara yeltenecek titreyecek dudaklarýn
Ýki damla yaþ süzülürken yanaklarýndan inanmak istemeyeceksin
Kaskatý bedenim ebediyete uðurlanýrken
Hayalim kalbinde canlanacak.
Hüküm giydireceksin bana yüreðinde,
Yüzümü göremeyecek,beni yaþayamayacaksýn,anýlarýna sýðdýracaksýn
Beni en iyi sen tanýrsýn,sensiz yaþamam derdim,
Otur mezarýmýn baþýna bir düþün bak nefes alamýyorum
Kaybedilen bunca zaman,yitirdiðin ben,ama ayrýlýk koca bir yalan
ölüm soðuk bir ayaz,bana hep derdin sana yakýþan bir tek beyaz.
Bak yine dediðin oldu,kefen de beyaz.
Ruhumu bedenden ayýrýp,acýlarýný da aldým yanýma
Kederleri cebi olmayan kefene sardýrdým ÜSTÜ SENDE KALSIN.
Mehmet Zafer
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.