Bir kadýn; deniz kenarýnda, gün batýmýný izliyor.. Uzaklarda çok uzaklarda gündelik iþleriyle boðuþan bir adamý görüyor..
Bir adam; gündelik iþleriyle boðuþuyor, uzaklarda çok uzaklarda bir kadýnýn onu gördüðünü bilmiyor.. Ýçinde doldurulmasý güç bir boþluk hissediyor, baþýný kaldýrýp batan güneþe hüzünle bakýyor...
Bir çocuk; eve geç kalmýþ annesini merak ediyor, elinde kalan son parça ekmeði yiyor.. Güneþ batýyor, çocuk karanlýktan ölesiye korkuyor...
Ani bir saðanak baþlýyor... Kadýn, Adam, Çocuk... Gözyaþlarýna sýðýnýyor... Sosyal Medyada Paylaşın:
azeyy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.