Ne çok aradým seni, uzak, kuytu limanlarýn buza kesen yalnýzlýklarýnda Sesine,soluðuna deðil gölgene tutunup kaç baharý tükettim, küsmüþ gülüþlerimin çehresinde..
Yaðmurlarda unutup suretini, gökkuþaklarýna iliþtirdim yokluðunu.. Ne çok bekledim geliþini Umutla, kahýrla, bitmek bilmeyen uslanmaz kýrýlganlýðýmla...
Sen hep oralarda bir yerlerde, belki hüzünle izledin.. Ben se; hiçbir zaman gelmeyeceðini bile bile Olur da masallardan firar edip mucizeler seni bana getirirler diye kitaplarýn kapaklarýný açýk býraktým..
Ne çok aradým seni, Denizlerin maviliklerinde çoban yýldýzýnýn heybetinde çocuklarýn yazdýðý, buram buram baba kokan þiirlerinde..
Bir tek gidiþin kaldý geride, birde çocukluðumdan biriktirdiðim gülüþlerin Ve ben tüm inancýmla on üç yýl daha beklerim rüyalarýma gelirsin belki diye..
Sosyal Medyada Paylaşın:
azeyy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.