Gülsüz kaldý dikenim bülbül bu aþka aðlar Nazarýnýn incisi þimdi kalbimde çaðlar Sohbetinin deminde keþke ben olsaydým tek Gönül cennetlerinde açardým çiçek çiçek
Seni gören her varlýk, düþer ebedi aþka Sema, güneþ, ay, yýldýz yoksun diye bambaþka Seninle her zeminde keþke ben olsaydým tek Gönül cennetlerinde, açardým çiçek çiçek
Sevdaný taþýyacak milyonlarca yürek var Dideler yaþ dökerken nefisler etmede zar Ettiðin her yeminde keþke ben olsaydým tek Gönül cennetlerinde açardým çiçek çiçek
Her bakýþýn hayattýr sinedeki can gibi Tüm bedeni bürürken damardaki kan gibi Aþkýn yedieminde keþke ben olsaydým tek Gönül cennetlerinde açardým çiçek çiçek
Muzaffer TEKBIYIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
samanyolu1234 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.