Teþhis ile birlikte, soru doðru olmalý Bil ki yanlýþ sorunun, doðru cevabý olmaz. Tecrübe ile sâbit, söylemeye ne hâcet Gel boþ yere uðraþma, delikse çuval dolmaz.
Akýllýysa bir insan, elbette nefsin güder Saða/sola sapmadan, doðru yolunda gider "Aðam, paþam" diyenler, hepsi bir gün terk eder Hele kaybet mal, mevki, kimseler kapýn çalmaz.
Þunu asla unutma, eðer deðilsen þâkir Gün gelir hesap sorar, kabirde Münkir, Nekir Fakire, fukaraya, el uzatmak gerekir Çile katýðý olmuþ, garibin yüzü gülmez.
Acýmaz adam doðrar, öyle ki kýtýr kýtýr Uðramamýþ semtine, ne insanlýk, ne hatýr Utanmadan “barýþ” der, durmadan kan akýtýr Bir gün biterse terör, analar saçýn yolmaz
Eðri diyen azaldý, eðri olan eðriye Yolun yarýsý gitti, ne kaldý ki geriye Kitap, evlat ve eser, hasene-i câriye Býraktýysa geride, o zat ölse de ölmez…
25/03/’11 Hanifi KARA Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.