Yok mu korsan Mahmut, þu bakkal çýraðý
otobüs duraklarýnda
rastlantýsal karþýlaþmalarýmýzýn dimaðý
ocaðýmda incir aðacý
Evimin direðine çöktü
köklerime kibrit suyu döktü
ne sigarasý bitti
ne sinemasý
gece yarýlarýnda çat kapý düþerdi
kimseye býrakmadan ne varsa yer içerdi
ama hakkýný da verdi
nasýl bir doðal yetenek ki
inan bir an bile sektirmedi
usulca bildirdi
durakta olacaðýn her vakti…
II
yese keþke yemez içmez
pintilik abidesi
ev sahibi
her ay fazlasýyla ödetti
sana komþu olmanýn bedelini,
bilmez hassasiyetimi
köþk sanýr yýkýk dökük evini
yeter
anlatmayacaðým
çam deviren garson Mehmet’e sitemlerimi
köþe baþýndaki simitçiyi
sana raðmen seni…
III
Fal bakamam
bakma sen iyi bakar laflarýna
kahveleri ýsmarlanmýþ tetikçi onlar
‘Ýyi bakar’ý duyurmak için umutlarýna
Dudaklarýnýn izleriyle kutsanýyorum sadece fincanlarda
Resim çizemem kaðýtlara
fýrçalarý da duvar badanalarýndan bilirdim
Allah’ým ne aðýr bir iþtir o badana
Kramplar girer boyuna/kollara
Sur olur o küçük duvarlar
kapanmaz yaþanmýþlýklardan sýrlar
Elimde bir resmin var
kimden nasýl aldýðýmýn geçmesin bile bahsi
söylemem hiçbir yerde alsalar nefesimi…
/kimseler görmedi objektifsiz ellerini
ara ’ara güler’di
güzel dost, adalarýn seyyar fotosu Necati/
Eter bozdu sanýrým kafam acayip iyi
alay ediyor benle vurduðum fýrça darbeleri
bakýp da inanma kaymýþ gözlerin gayretini
ve o gayretin sahte þahitlerinin sözlerini
kim yaptýysa yaptý yaðlý boya resmini
/Esnaf sarayý kat iki
aðabeylik yapmakta üstüne yok
harbi ressamsýn Hilmi abi/
Kör gözün artýk gör dediði,
gerçekleþsin umuduyla beslenen düþleri
senden bana izi düþen günün getirdiklerini
kalemde gizli kalmýþ gönül dehlizlerini
yazarým...
dizelerim senden
Ýnkar edilemez aidiyeti
sende tüm temelleri
IV
üç beþ kiþi ile kurulmuþ bu trajikomik çetenin
yaptýðý birkaç küçük dümenin,
itirafýdýr kayýtlara geçsin…
Gasp etmedim elindeki ekmeðini fakirin
öldürmedim düþlerini minik ellerin
sorsam bilir mi hece hece atýþan Þairler
aþk bunun ne kadarýný hazmeder?