ellerini ver bulutumla yýkansýn gözlerin belki daha bir açýlýr yalnýzlýðýmý süzersin ellerini ver kalabalýðýmý hissedersin kekre tadýný uðultulu
kucaðýný aç ýraðýnda soðudum hayata kollarýnýn arasýnda tutuþsun ormanlarým yüreðine taþýrým dallarýmý alýr mýsýn kucaðýný aç yalnýz senin göðün için aþýlansýn aðaçlarým sýmsýký örülsün baharlarýmýz
sokaðýma gel sesinle þenlensin sonyaz pencerelerim çaldýðýn her kapýda kalbim karþýlasýn ümitlerini sokaðýma gel adresim ol kapýma as gözlerini seninle açýlsýn dünyaya heveslerim
divanýma otur nergis koksun yorgunluðum bitsin seni beklemenin iðneli ürpertisi kan boncuklarý gibi çözülsün acýlarým ayaklarýnýn ucunda divanýma otur düþün seni ne kadar düþündüðümü
Kaðan Ýþçen
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.