Keman yayýnda çekilir yüreðimin garipliði
Bir ayrýlýk hikayesini anlatýr naðmeleri
Tuz-buz olurken ruhumun düþleri
Bir ben yanarým, bir de sigaram
Yargýsýz infazýma, kýrarken kalemini
Duymadýn, duymadýn feryadýmý...
Þimdi keman yayýndan çýkýyor son perdenin son nefesi
Ben seni sevmekten vazgeçmedim ki...
Baþkasýna bakan gözlerin di nefret ettiðim
Avuçlarýnla yüreðime attýðýn, buz taneleriyle soðudum senden
Adýmý anmayan sesin di, yabancýlaþtýðým
Sen deðildin canýmý acýtan, sen deðil
Ben kadar seni sevmeyen, ellerin dokunuþu,
Görmesini bilmeyen gözlerin, seni seyrediþi,
Sesleniþi adýný... öylesine heyecansýz-cansýz
Söyle, Söyle hadi...
Yanýmda dünyanýn en deðerli varlýðý deðilmiydin ?
Boðmadým mý bir damla gözyaþýna kendimi ?
Dünyayý bir yana, seni bir yana koymadým mý?
Bakýþlarýmla seni sarýp sarmalamadým mý?
Gülmen için dokuz takla atmadým mý ?
Bu muydu sevmenin karþýlýðý, bu mu ?
Duymadýn feryadýmý, duymadýn hiç
Boþa kalem sallamayýn þairler
Anlatmayýn aþký, sevdayý
Koca bir yalan hepsi
Bir keman yayýndan duyun feryadýmý
O yay ki, yürek telimi çeker duyuramadýðým
Tek tek sökün çýkarýn sevdalarýmý
Sonu ayrýlýk, hep hüsran
Bir daha seversem, bir daha seversem
Kendimden baþkasýný
Ayýrýn gövdemden yüreðimi
Fýrlatýn denizlere boðulsun
Bir daha gözyaþý silmesin yüreðimin elleri...
21 mart 2011/nilgünkurt
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.