Salmýþým kendimi þiþenin en dibine
Önümde eski fotoðraflar
Annem babamýn eli omuzumda
Gülen gözler, mutluluk zirvede
Aklýmda deðil ne geçmiþ- ne gelecek
Ekmek elden su gölden
Sýrtým pek, karným tok
Duygularým pembe pembe
Uçuyor kanatlarým özgürce
Darbelerden habersiz
Görmüyorum o zamanlar, yaþamýn kara sayfalarýný
Arkamda dað gibi duran babam
Þefkatli kollarýna uzandýðým annem
Kim takar zehir saçan böcekleri
Arkamdan konuþup gülenleri
Sevmeyenleri,
Düþman kim, nerde ne yapar
Umrumda mý ?
Kale gibi babam,
Cennet bahçesi gibi açan annem var ya, yanýmda
Kim takar kötülükleri...
Olmadý, olmadý Annem-babam, olmadý
Bu gitmeleriniz bana uymadý
Yaþam çok acý...
Hiç ama hiç kimse sizin gibi deðil
Sizin baktýðýnýz gibi bakmýyor gözlerime
Güven vermiyor en sevdiðim
Þýmaramýyorum yanýnda...
Uzanýrsa elim uzaklara, ya tutuyor
Ya da býrakýyor yarýda
Hep benden bekleniyor el uzatýþlar
Emekler benden,
Sonuç sýfýr olsa da
Nerdesiniz be, nerdesiniz ?
Beni hazýrlamadan bu hayata
Gitmek varmýydý anlaþmamýzda...
Çok üþüyorum, korkuyorum gecelerde...
Günler nasýlsa geçiyorda...
Ya gecelerde...
Üzerimi örtsene anne...
Üþüyorum çok üþüyorum
Gecelerde...
Sensiz gecelerde
Sizsiz gecelerde
Annem-babam nerdesiniz be nerde ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.