Adým adým isimsiz sokaklarda dolaþýyorum. Yastýksýz gecelerime küsüp, Sýcak bir memeye dayar gibi baþýmý, Karþýmda uyuyan denizi seyrediyorum.
Her nefesime doluþuyor gece,hece hece, Aþiftelerin çýðlýklarýnda hayat bir bilmece. Petrol istasyonlarýndan benzin kokuyor, Yeþil bir isyan göklere çekilmiþ yýldýzlar arasýnda. Ben korkuyorum yaþamaktan, Yaþarken özlediklerimi hatýrlamaktan.
Hangi yana çevirsem baþýmý, Gecenin afili bir isyaný baþkaldýrýyor hane hane. Kimse duymuyor þimdi sesimi, Tahayyül gözbebeklerinde sevgilimin, Ses,soluk,hissetmek ve gözlerden akacak, Birkaç rahmet yaðmuru.
Ýstanbul�da bir gece,bugün ki gibi dün gece, Ürperiyor dudaklarým çatlamýþ yakasýnda. Ellerim dualarýndan kaçarken yanmýþ, Göðsüme saplanýyor acý pembe pembe. Doðrultmak isterken nefesim kesiliyor, Son paketini kesmiþler artýk bu þehrin. Yosun kokusu klorlaþmýþ nefesimde.
Her yanda sessizliðin ulvi çýðlýklarý. Dost dediklerim hatýralarýma yaslanýp, Akustik bir bestenin týrmalayýcý sesinde. Deniz kesik baþlarýn tanrýçasý hükmünde, Çocukluðumun sesi sirenler arasýnda, Gece çoktan resmini çekmiþ bu çirkin resmin, Altýnda yatan onlarca izi derin sevgilerin.
Þýmartýlmýþ buharý kaynatýyor demliðimi, Her yanda yine ayný hüzün ve ayný dert. Kimliksiz failler doluþmuþ tavan aralarýma, Bu gece aklýma gelmedi bunlarý yazmak. Tuzlu bir balýðý korkmadan diþler gibi, Sevdiklerinden hep uzakta yaþamak!
Tali bir yolun baþlangýcý þimdi dudaklarým. Titriyor,yanýyor ve kanýyor hece hece. Yastýklara küs gecelerimde üþür iken, Ateþi de yok aslýnda soluðu kesik seslerin. Baþýmý dayadýðým soðuk bir duvar, Sandalyede kývranýyor belim yarýný için. Pür neþe olan anlarýný silerken gece gece.
Hadýma uðramýþ zevklerin dünyasýndan, Çekiyorum nefesimi yüksek karbonlarda. Sakýzý olmuþ aþklarýn yalancý mevsimi, Önümüzde istemesek de gelecek olan bahar. Yýlaný sarmalayan zehri gibi pelesengi düþ; Mermisinden 24 saat her gün dünden taþar.
Ýstanbul�da bir gece,tavan arasý yýldýzlarým. Merak ediyor içim,dýþým;her bir yaným. Ne yapýyor acaba benim yavru ceylaným? Uyumakta olduðunu bilen zihnime inat, Üþümesin diye ceketimi omuzlarýna koydum. Secdeye kapandý �Ah� dedirtecek bir hayal, Ýstanbul�da gece, dumanýnda bir þarký, �Tahayyül� olmuþ evimin sevda çöllerinde.
Acý birkaç siren sesi yaklaþýp ýraklaþmakta, Deniz,ciðerlerime sessiz sessiz doluþmakta, Boþaltmak istemiyorum bu þehri bir daha.
Zakkum acýsý doluverirken serbest hayatlarýmýza, Soðuk bir þerbet misali kýþ artýk geride. Taksimi makber olan son fasýla girmiþken, Kaþýnan sakallarýmda bir þair yarasý. Pare para her canda rikkat dolu gece de, Ana mýdýr diye merak ederim þimdi sessizce?