Kader Yarası

Kader Yarasý

sokaðýn oldum da benleþti balkonlarýn bekleyiþi
sýrra kadem bastý
göz pýnarlarýndan içtiðim hicran ateþleri
yangýnlarýný içtiðim o yolculukta
dudaklarýnýn al benisiyle güneþini saplamýþtýn yüreðime
ve artýk
sensiz gün doðumlarýnda daha bir senleþiyor yalnýzlýðým
ben ben olmaktan çýkýyorum
kaderin oluyorum o kapkara yolculukta
kudurgan o soluksuzlukta
sonsuzlukta....



yaralarým iyileþmeyince çöl kumu bastým boþluðuna
býrakýp gittiðin her yer sonsuzluk kumuyla boðucu
sert rüzgarlarýn insafýnda divanesiydim saç tellerinin
þimdi oluk oluk kanayan fýrtýnalarýn habercisiyim
saç tellerinin tel örgüsünde...


suçuydum hayatýn
ellerinden uzaða düþünce el yordamým
sanki ömre zarar bir kargaþada
bir tek kaybolmak kaygýsýydý
sonunu görmek imkansýz kýþ ikindileri boyunca
senin beni görmediðin yerde yok olur zaman
hicran ki hayatýn kader yarasý
yýrtýk hýrkasý ömür kýþýmýn...



dýþarýda sancýlarýma kötü komþu yaðmurun penceremden uzak nazý
içeride üzerime yürüyen bu akþam alacalýðý acýmasýz
sensiz kör noktasý yarýna heveskâr aðlayýþlarýn
oysa ben ara þoselerin babasýydým keþmekeþsiz gölgelerimle
gelirsen benden çok menzilsiz yollar sevinecek
sabahsýz sabahlarýn sonrasýz çilesinde...



ilkimde acý kahve yarýsý sonumda kirpiðin
çam sakýzý
sayýklarken orman börtü böcek ve en uzak liman
yüreðimin yazmaya korktuðu o son þiiri
ismine hazýrlanýrken bütün sesler
yittiðim yerde baþlarsýn
acý kahve yarýsý yokluðun baþlar
çünkü aþk aþksa yokluðuyla da soyunur sonsuzluðun turuncu ufkuna
yaralýdýr kader
nefesimdeki nefes sesinin dinmez uðultusunda...

Kaðan Ýþçen


Sosyal Medyada Paylaşın: