Bir gül bahçesine girdim, Dedim: Ya Bismillah. Sanki nurlaþmýþ binlerce yüz gördüm. Dillerde Kur’an, yüreklerde Allah.
Açaný görünce kokusundan, Menekþe, gül ,þebboy sandým. Oysa güller feyz almýþ þehidimin kanýndan. Boy atmýþ, koku salmýþ onun ruhundan.
Her sene beyaz, sarý, mor pembe Boynu bükük çeþit çeþit açan mine. Gençliðine doyamadan giden þehidime. Sembol ol, can ol yeryüzünde.
Serildi gözlerimin önünde koca bir tarih. Canlanýverdi birden, Ahmet, Osman, salih. Dile gelse bu yerler, bu gökler. Bütün yürekler, huþû içinde titrer.
Baþta savaþmayý deðil, ölmeyi emreden komutan. Emrinde binlerce askeri, ölüme meyden okuyan. Ýþte çok uzakta deðil, ya beþ ya sekiz adým ara. Ölmek yaþamaktan kutsaldý onlara.
Ankaralý tabur komutaný Binbaþý Ahmet Zeki. Çorumdan alay komutaný Bin baþý Ali Hayri. Subayý, çavuþu, neferi. Daha nice nice þehitlik gülleri.
Umurbeyli Mehmetoðlu Ali henüz yirmi beþinde. Vanlý Ahmet ise yirmi dördünde. Kimi yirmi, kimi on sekiz, kim on beþinde. Açmýþlar hepsi bu gül bahçesinde.
Ey! Bu topraklarda son nefesini veren þehidim. Ýþte huzurunda sana yeminim. Ben, arkandan yetiþen bir Türk seliyim. Gerekirse Yahya, Seyid, Hüseyin, Mehmet’im. (Onlara yetiþemesem de kanlarýyla yazdýklarý eseriyim.)
Sizler, Allah’ýn yüce kullarýsýnýz. Güç ile imanýn dergâhýsýnýz. Dünya döndükçe bu bahçe varolsun. Mekanýnýz cennet, ruhunuz þâd olsun!
03.09. 1995/Çarþamba Bilgin ÞENGÜL
NOT: Þiirdeki bütün isimler þehitlikten alýnmýþtýr. Sosyal Medyada Paylaşın:
Kumsal_3535 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.