Karanlýðýn ikilemlerinde üreyen hayat eskisi
Sana doðru geliyorum,
Bittikçe gün
Tükendikce içimde kalan resimlerin gölgesi
Açýða alýnmýþ hükümler gibi
Sýramý bekliyorum…
Keskin bir gülümseme boyanýyorum
Acýlarý kandýrmak için yüzüme
En mavi yalnýzlýðýmý kuþanýyorum
Aþk takýyorum göðsümün ortasýna beyaz, kanatlarýný açmýþ bir ispiyoncu melek
Korumam altýnda
Ne çýkar diyorum
Ýki paralýk günahlarýn döne döne yüreðime attýðý darbelerden kim korkar
Güçlüyüm ! ben…
Ayrýlýk kalýntýsý þarkýlar gibi gitikçe anlamsýza dökülüyor
Dudaklarýmdaki ses bana yabancý….
Uzaklarýn en uzaðýna göç ediyorum kendimi alýp
Dönülmezlerin son uðurlandýgý yere býrakýyorum beyaz matemlerimi
Modasý geçmiþ bir çiçeðin
Yakasýna iliþtiriyorum rüyalarýmýn ertesinden kalan saklý bir öpücüðü…
Çerçevesi kýrýlmýþ bir dünyanýn ortasýnda
Þaskýnlýðýma acýyorum…
--------
Hiç bir þey eskisi gibi deðil
Mühürlendi zaman
Belki Tanrý da mutludur
alnýmda ki tesadüflerin
Açtýðý derin yaradan…