Elmalar kabak kadar,hýyar gibi tadý var; Hormon,aþý ve gübre çeþit çeþit adý var. Limon sýksan bir bardak,hoþaf gibi suyu var, Armut alsan bir tane deve gibi boyu var.
Domateste çekirdek ,düþman gibi duruyor; Küçük bir karpuz alsan, on kiloyu vuruyor! Nerde þimdi þeftali,çeneden akan suyun; Ne kokun var ne tadýn,boyun devrilsin kavun!
Ayþekadýn fasulye, benzer sanki maþaya...! Lezzetini sorsun bir, gitsin Marko Paþa’ya. Patates mi,gülle mi ayýrmak uzman iþi, Narlar da diþsiz þimdi, nerde o deve diþi.
Her köylü þimdi tabip, hormonlarýn uzmaný! Dana kadar kabaklar, sebzelerin azmaný. Tarlalarda eczane, açýldý her köþeye; Hormonu çýkarýrken, tadý koyduk, þiþeye…
Süleyman ÜSTÜN Sosyal Medyada Paylaşın:
ümit ışığı 2010 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.