ÇANAKKALE YEMİNİ
Çanakkale Deniz Zaferinin 96. Yýlýna…
Þu Çanakkale; asrýn savaþý
Býrakmýþ geride anayý, kardaþý
Üzüm hoþafý, kuru ekmek aþý;
Çanakkale böyleydi iþte, geçilmedi öteye…
On dört – on beþ yaþýnda Koca Seyitler,
Ölmeden mezara konuyor yiðitler,
Kendilerini geçer sandýlar düþman devletler,
Çanakkale böyledir iþte, geçilmez öteye…
Rüyada göremez, böyle zaferi Avrupalý,
Türk için bu kolaydýr, baþarýr gözü kapalý.
Ýndirmedi, indirmez gönderden; beyazla alý,
Çanakkale böyledir iþte, geçilmez öteye…
“Elizabeth” tam teþekküllü, “Buve” ile
Ölümden korkarken aslanlar bile
Öyle bir iman ki koþuyor ölüme, bile bile
Çanakkale böyledir iþte, geçilmez öteye…
Tarihe sýðmaz bir destandýr bu,
Namus için, þeref için, verilen candýr bu,
Bayraklarý bayrak yapan kandýr bu
Çanakkale burasýdýr iþte, geçilmez öteye…
Yaðmur gibi yaðýyor, insan azasý
Dokundu Hz. Muhammed’in ulu asasý
Kalmadý askerin vatandan baþka tasasý
Çanakkale’dir burasý, geçilmez öteye…
Çanakkale Yemini’ni eden gitti,
Metrekarede altý bin mermi bitti,
Nidalar Çanakkale’yi kaplayan sesti,
Çanakkale burasý, geçilmez öteye…
Bayrak gülüyorsa, þimdi millete
Dalgalanýyorsa eðer, daðda tepede
Unutma! Borçlu olduðun, yatýyor Çanakkale’de
Çanakkale böyledir iþte, geçilmez öteye…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.