GÜLE GÜLE ÜSTAD, GÜLE GÜLE
"""""""ÜSTADIM FAZIL AHMET BAHADIR’IN VEDASINA""""""
Her ayrýlýk acýdýr,
Yakar insanýn yüreðini, acýtýr.
Dayanabiliyorum giderken býraktýðýn acýya
Nedenini bilmeden.
Belki sevgim aðýr basýyor,
Belki senin bana sevgin.
Ama bildiðim tek þey var,
Unutmayacaðým seni,
Senin emeðini, desteðini
Güle güle üstad, güle güle...
Unutma sen de beni,
Hatta hiçbirimizi,
Hatýrla her gününde,
Dua et her aklýna geldiðinde,
Selam et her cümlende.
Güle güle üstad, güle güle...
Arkandan yüzlerce aðlayan var,
Herkes samimi
Yalan yok hiçbirimizde.
Bu sevgi sana az
Daha çoðunu hakediyorsun sen
Güle güle üstad, güle güle...
Üstadýmsýn, helal et hakkýný...
Emeðin büyük üstümde.
Eðer ben yazabiliyorsam bu mýsralarý,
Hepsi senin sayende
Senle öðrendim þiir yazmasýný.
Sen olmasan arzum yoktu,
Yaparsýn demesen hevesim yoktu,
Oku demesen kurtluðum yoktu,
Güle güle üstad, güle güle...
Öðretmenimsin;
Ama sadece ders anlatan deðil
Bana beni anlatan bir öðretmen,
Bana beni belleten bir öðretmensin.
Güle güle öðretmenim, güle güle...
Abimsin, öyle kalacak,
Hayatýn bana örnek olacak.
Güle güle abi, güle güle...
Ve þimdi sen,
Ve beni ne kabul edersen.
Ýster kardeþin,
Ýster öðrencin,
Ýster çýraðýn.
Ve sana son kez sesleniyorum,
Güle güle abi,
Güle güle öðretmenim,
Güle güle üstad, güle güle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.