O kiz olurken ruyasiydi Sehir fahise, gozleri mavi Ve o kiz olurken nefesiydi Sehir golge, gozleri nem.
Donup arkamizi giderken biz Sehir sahit, sehir Eylul...
Ojeleri dokuk Eylul, konus simdi, Konus ki bilelim, nerede ve nasil... Ruju dokuk Eylul, dokun simdi, Dokun ki irkiltsin anilar. Sigara dumanina mahkum siir aralariyla Sehir yanik, genzi ben, nefesi sen. Mutlu olanimiz yoktu nitekim, Kazananimiz yok.
Sehir surterken Eylul sokaklarinda Ne desen bos hatun, deli der gecerler. Deliden oteye gitmez sifatin. Ciglik cigliga olmayan daha cok fener var, Elini vurmani bekleyen cok yakamoz. Sehir, uzak...
Ozure gerekleri yok eylemlerin... Hicbir zaman olmadi. O kiz olurken, nefesiydi sehir Eylul kopurturken denizi, Gozleri nemdi, kalbi saf alkol.
Ruhum etten kesileli, her gece, damarlarinda kayboluyorum, Her gece, sen bilmeden, sende...
Serefe...
16.08.2007 Uzak. Cok uzak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
beste Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.