Ve
Düş Kırığı…
Aþkýma saplanan düþ kýrýðýmsýn,
Halimi bil artýk, bil ne olur yâr…
Kalbime sýðmayan hýçkýrýðýmsýn,
Gözyaþým sil artýk, sil ne olur yâr…
Hasretin hüznünü yýðdýn baðrýma,
Bir þifa bahþeden olmaz aðrýma.
Bir kulak ver de þu vuslat çaðrýma,
Lütfedip gel artýk, gel ne olur yâr…
Bir hazan matemi çöktü yazýma,
Bir zulmet perdesi indi gözüme.
Yýllardýr gülmeyen mahzun yüzüme,
Yâr diye gül artýk, gül ne olur yâr…
Senden baþka nice güzel var ama,
Gönlümde böyle bir meyil arama.
Günden güne azan hicran yarama,
Bir çare ol artýk, ol ne olur yâr…
Bana bir umut ver, canýmý iste,
Yeter ki aþkýmý koyma yeiste.
Kaybettim yolumu koyu bir siste,
Gel beni bul artýk, bul ne olur yâr…
Yok mudur kalbinde zerrece insaf,
Çýkmaz mý aðzýndan müjdeli bir laf.
Gelirken üstüme firkatin saf saf,
Bir vefa kýl artýk, kýl ne olur yâr…
Ruhumu kaplayan sazlarý yolsan,
Gönlüme gam deðil, haz olup dolsan.
Çektiðim cefayý fark edip olsan,
Müþfik bir kul artýk, kul ne olur yâr…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.