MUHAMMED'İM, RESUL'ÜM, EY NEBİ
Yetiþ imdadýmýza tevhid tabibi,
Sensin bu alemlerin tek habibi..
Aðlayýþýmýz, gidiþinin tek sebebi,
Muhammed’im, Resul’üm, Ey Nebi..
Ümmet’im Ümmet’im der dururdun,
Ümmet için yüreðini vurdururdun..
Ýçimizdeki nefsi sen öldürürdün.
Muhammed’im, Resul’üm, Ey Nebi..
Kainat senin nurunla aydýnlanýrdý,
Seni sevenler mecnun gibi baðlanýrdý..
SEN ki Ümmet’in için baþ verirdin,
Muhammed’im, Resul’üm, Ey Nebi..
Biz Ümmet’in kötülüklere daldýk,
Fani dünyanýn zevkine aldandýk..
Gel bizleri kurtar artýk,
Muhammed’im, Resul’üm, Ey Nebi..
Kardeþ, kardeþi tanýmaz oldu,
Analarýn gözleri yaþla doldu..
Sensiz açan güller soldu,
Muhammed’im, Resul’üm, Ey Nebi..
Yunus Emre Çavuþ-MALATYA
18.03.2011 Cuma
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.