ÇANAKKALE ARSLANLARI'na

Mustafa Kemal’in
Askerleriydi;
Ufuklarýnda
Bitmeyen vatan sevgisi,
Yüreklerinde
Dopdolu iman.
Damarlarýnda
Son hýzla geziniyordu
O asil kan.


Çullanýyorken
Fransýzlar, Ýngilizler, Anzaklar;
Kabatepe, Kanlýsýrt, Arýburnunda,
Mehmetçik;
Tarihin çirkin yüzünü tokatlýyordu
Conk Bayýrýnda.
Görmemiþti zafer,
Böyle mahþeri;
Zafer olalý.
Yanlarýndaydý
Geçmiþ tüm ecdadý.


Mustafa Kemal’in
Askerleriydi;
Susturamadý
Ne top, ne tüfek
Ne de mermi sesleri.
Sýrtlarýnda taþýyorlardý kefenlerini.
Seher vakti süngü hücumunda,
Esas duruþtaydý zaman.
Cennetin Kapýlarýný açmýþ
Davet ediyordu
Yüce Yaradan....




6. þiir kitabýmýn önsöz þiiri.

(2006 yýlý ekim ayýnda;
Þehitliði ziyaretimden sonra o gece sabaha karþý yazýlmýþtýr...
Ýlk ve tek hamasi þiirimdir..)
Sosyal Medyada Paylaşın: