ÇEÇEN

.. ÇEÇEN
Ne iþitti dünya,ne de dinledi;
Saðýr duvarlardan geri döndü sesleri;
Ne imdat eden, ne yüreði sýzlayan,
Yok oluþa sürüklendi ,
Bir milletin kaderi…
Feryatlarýn, figanlarýn,
Suya yazýldý heceleri….

Geceleri!..Ahh geceleri!..
Ne kadar soðuk Allah ým!
Bu kýþ eksi on ,yirmi
Bilmem kaç derece;
Isýnabilme ihtimalleri yok
Gündüzlerce…Gecelerce…
Ne sýcak bir soba,ne sýcak bir aþ;
Nerede evlat eþ,
Ana, baba, bacý, kardeþ..
Toplar,bombalar altýnda
Geçti ömürler…
Kaç nesildir böyle,
Baþka ne gün gördüler…
Bir vatan uðruna ,
Topraða ne canlar verdiler

Buz tutmuþ topraða yapýþtý bedenleri…
Düþürmediler dillerinden Allahuekber i..
Sað kalanlar, serip parkalarýný karlar üstüne;
Allah ýn huzuruna durdular,
Kimbilir kaçý,ya secdede ya duada vuruldular…

Lanetli bir urba gibi, Þamil sýyýrdý bedenini..
Yakaladý sonsuz þefkatin,huzurun ellerini…
Gök pýrýl pýrýl,güneþ parlýyordu;
Her taraf çiçekti,böcekti…
Önce çocuklarýný gördü;
Ýkiside neþeyle oynuyordu…
Ýþte eþi,anasý,babasý, bacýsý….
Saðdýlar,saðlýklýydýlar…
Dindi kalbinin aðrýsý…
Güneþ vardý her þeyden önemlisi;
Ýliklerine iþledi,kaný ýsýndý;
Sýcaktý,sýcacýktý…
Artýk üþümek yoktu…
Artýk çocuklar üþüyormu diye,
Düþünmek yoktu……

O salýnýrken gül bahçelerinde,
Binlerce kudurmuþ it ordusu,
O nun etinin peþinde…
Söktüler derilerini buz tutmuþ çamurdan çabucak,
Ýplerle tanklara baðladýlar yarý çýplak,
Sürüklediler dünyanýn gözü önünde;
Zafer sanýp avuttular pis ruhlarýný kendilerince…
Dünya seyretti,
Kahrýmýzdan ölmedik
Bizde seyrettik sadece!..
Allah ým alnýmýz secdeye
Boþunamý deðiyor ne!....

Mezenef
Sosyal Medyada Paylaşın: