ARKADAŞ

Gel arkadaþ gel
Unut onu boþ ver.

Baþýn önüne eðik
Gözlerin dolu, dolu,
Vaz geç bu sevdadan,
Unut sen unut onu.

Bilmezmiyim ben ayrýlýðýn tadýný,
Þen görünen bu gönlüm,
En az senin kadar hazanlý.

Otur hele masama,
Bir kadeh kaldýralým,
Dindirsin bu acýný,
Vaz geç sen arkadaþým.

Dinle bak gönlümde ne yaralar var,
Kalbim parçalandý gözlerim aðlar,
Soruyorum bu kalp artýk ne iþe yarar,
Þimdi gönlüm meyhanelerde teselli arar.

Yýllardan beri ben düþündüm de ne yaptým,
Bak görüyorsun ya saçlarýmý aðarttým,
Gece gündüz yollarda berduþ gibi dolaþtým,
En sonunda kendimi meyhanelere attým.

Bu ayrýlýktan sonra oldum bir ayyaþ,
Geçiyorum kendimden ben yavaþ, yavaþ,
Ýstemem kalbimde bir baþka yoldaþ,
Bak ben neyken ne oldum arkadaþ.

Unut onu boþ ver,
Gel arkadaþým gel,
Kahretme hayata bir daha dene,
Sevince hayat çok güzel.

Ne kalbinde umut,
Gözünde olmamalý yaþ,
Bu dünya böyle gelmiþ,
Böyle gider arkadaþ.

Bekir Yavuz
19.Haziran.1977.Pazar
Bahçelievler. Ýstanbul



Sosyal Medyada Paylaşın: