AYRILIK RÜZGÂRI

Bak bir rüzgâr esiyor sevdiðim,
Senden ayrýlýrken de böyle esmiþti,
Nitekim aldý götürdü seni benden,
Adeta dönmeyecekmiþçesine.

Hatýrlarmýsýn,
12.Mayýs.77 yi gösteriyordu takvimler,
Hatýrlamak istemediðim o vakti,
Senin okul dönüþ saatini,
Hatýrlamak istemiyorum o aný,
Bilmem þimdi senin gönlün özgür ve SALT’ mý?

Bak mutlu bir beraberliðimiz vardý, seninle sevdiðim,
Yýllarca sürmüþ bir, yaþantý eseri gibi,
Lakin yok oldu bir anda bu mutluluk,
Ellerimiz bir daha birleþmeyecekmiþçesine.
Yýkýldý en güzel hayallerimiz yýkýldý,
Kýrýldý mutlu kalplerimiz kýrýldý,
Gözlerimden beklemediðim bir yaþ boþandý,
Bir daha, dinmeyecekmiþçesine.

Bak yine bir rüzgâr esiyor sevdiðim,
Senden ayrýlýrken de böyle esmiþti,
Ýsterim esmesin baþka gönüllere,
Esmesin birleþen mutlu kalplere,
Deþilir yaram rastlarsam bir aðlayana,
Küskünüm ben þimdi o esen ayrýlýk rüzgârýna.

Bekir Yavuz
2.Haziran.1977
Bahçelievler. Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: