Yalan ya;
Hani sanki þimdi hatýrlamýþ gibi,
Aklýma geldin de deyip mýsralarý dizerken,
Hiç aklýmdan çýkmayan sana yalan söylerken,
Yalanýmý öpesim gelir.
Tedirgin düþlerimin ellerinde,
Hani sevgim gerçek olmasaydý deyip,
Aðlarken mýsra mýsra sana her gün,
Rengarenk düþüm olan gözlerinde erirken,
Yaþlarýný öpesim gelir.
Yollarda birikmiþ ezgilerde,
Hani zamandan kaçan diz yaralarýmýzý sararken,
Sürahilerimize doluþmuþ debdebelerde,
Kardelenlerin filiz açtýðý Nisan’I beklerken,
Gözlerinden öpesim gelir.
Siner ya;
Hani ahvalimde sorulan seni sararken sensizliðe,
Yalnýzlýðýn ýslýklarýný toplarken düþ dönmelerimde,
Baþkalaþmýþ kükremelerinde alaya varýrken,
Hasretinden öpesim gelir.
Seni bir nefeste çektiðim zamandan,
Hani iyi dileklerinde periler birikirken dolunayda,
Aþkýn yarýmadalarýnda tutunduðum çiçeðin,
Gamzelerine düþen yaðmurlarý siliveren,
Ellerinden öpesim gelir.
Zaman makasý piþmanlýðýmda,
Hani en makbul yollarýndan dönüverirken,
Cehennem ortasýnda bir sahneden sana,
Parçalarýmla nefretsiz uzadýya uzanýverirken,
Kaderinden öpesim gelir.
Olmazlar da;
Hani aþk düþerken yaslý hecelere,
Kelebekler gibi yaþatmak adýna aþký,
Son mahcupluðunda sýmsýký tutunuverirken,
Gamzenden öpesim gelir.
Bahar dokunuverirken sakinlere,
Sindirdiðim en güzel tual simanda,
Ýþporta düþlerimin seyyar ýssýzlýðýnda,
Cihanýn en aþk olmuþ kayýþýnda,
Ardýndan bakakalan kýrýk mýsralarda,
Uykularýna nöbet dualarýmda,
Gülüþüne hasret aynalarýn ardýnda,
Seni yazan bembeyaz sayfalarda,
Bilmem kaçýncý bin adýnda,aþkýnda,
Her ne olursa olsun sana doldukça,
Senle mutlu olan bu can gülüverirken,
Hani gülüne hasret dalýnda yüreðini,
Hayal de olsa seni çaldýðým zamanlardan,
Adýnla öpesim gelir.