ECEL NE YAPSIN

Ayrý düþtüðümüz günden beri hep ýslak
Hiç kurumadý yanaklarým.
Geçen günler benimle yol alýrken
Izdýrap dolu geceler hesap sorar
Yitiklerini geriye alamayan yýllar benimle aðlar
Dostlarým teselli nöbetinde
Eller alay etmekte halime
Bu ayrýlýk bizim,eller ne yapsýn.
Yorgun gözlerle gittiðin yöne bakýyorum
Çaresizlik karabulut gibi üzerimde
Yakama yapýþmýþ piþmanlýklar
Piþmanlýða her açtýðýmda gözlerimi
Hüzün çýðlýklarýyla dolan hýçkýrýklarýn
Boðazýma düðümlenmesini þimdi anlýyorum
Yalan oldu desene herþey
Yokluðun gülle gibi sinemi dövmekte
Kaldýrýma çöküp olmayýþýna yanýyorum
Dönmeyen sensin,yollar ne yapsýn.
Boþunamý sevdik diye
Ayrý geçip giden ömre yanýyorum
Katýksýz ekmek gibi sensiz hayatým
Her öðün yavaným þimdi
Anmadýðým an yok
Adýný her cümleye özne yaparým
Güle yanan bülbül tilavetimi kýskanýr
Her vakit seni dilenirim her duamda usanmadan
El açýp yalvarýrken derviþler halime gýpta eder
Çaresizlik kolumu kanadýmý kýrdý,isyan kapýda
Hasret yelini üzerime salan sensin,sabýr ne yapsýn
Sineme çektim derdini kederini
Katýk yaptým ekmeðime
Bütün hüzün çiçeklerini gönlümde açtýrdýn
Kapattýn her yöne kapýlarý,hiçbir umut býrakmadýn
Haberini ellerden aldým,çoktan unutmuþsun
Kokunu aldýðým rüzgara þimdi sýrtýmý dönüyorum
Tenine baþka ten karýþtýran sensin,rüzgar ne yapsýn
Her köhne köþeyi mekan edindim,oturup aðlarým
Gülmez yüzümle sana harcadýðým ömre yanarým
Gururdan oklarýn yüreðime saplanýrken
Binbir nedametle baðrýmý parçalarým
Uçurumlardan yuvarlarkenbu aþkýn kalýntýlarýný
Nasýrlaþmýþ yüreðimi ansýzýn görünen hayalin kanatýr
Kulaklarýmda sesin yankýlanýrken
Dilimde ismin hece hece yuvarlanýr.
Ansýzýn görünüver de bende ne kadar büyüdüðünü gör
Bu ayrýlýða kor mu dayanýr vefadan nasipsiz sevdiðim
Ben Ýbrahim deðilim ki düþtüðüm ateþ gülistan olsun
Gönlümün kor mýzrabý güllerle donansýn
Ama,ama andolsun ki Azrail dayansa kapýma gözümü kýrpmam
Diri diri yokluðunun kabristanýna gömen sensin
Kapýya dayanan ecel ne yapsýn.

Mehmet Zafer


Sosyal Medyada Paylaşın: