Gazel 1
Ben dünyaya indim, çýplak halde karýndan,
Emdim sütü annemden kalktým yataðýmdan.
Annem bana her gün bir ders verdi büyüttü,
Olgun yaþa geldim, kalktým ben kucaðýndan.
Ýþ güç diyerek, koþtum durdum, hayatýmda,
Her güçlüðe kol gerdim, býktým hayatýmdan.
Gün geldi hüzünlendim, gün geldi sevindim,
Her dertle boðuþtum her gün korkularýmdan.
Evlen dediler evlendim, kalb_imi verdim,
Gül koncasý býkmýþ benden, attý kolumdan.
Yalnýz yaþarým artýk, ben evde kedimle,
Þeytan bile girmez, bakmaz oldu kapýmdan.
Gel sevgili cûdâ gel artýk, hazanýmdýr,
Bitsin þu benim derdim, çek al yataðýmdan.
Bir gün bile olsun, gülmez oldu þu Yüksel,
Yaþlandý zamansýz, saçlar döktü baþýndan.
Mef’ûlü / Mefâîlün / Mef’ûlü / Feûlün
A.Yüksel Þanlý er
14 Mart 2011
Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.