Hiç deðiþmek istemedim ben Ama hep farklýydým diðerlerinden. "Delilik" sýðýnaðýmdý, "Sýradanlýk" peþimdeyken! Sürüdeki tüm beyazlýða inat Kimseyi umursamayan mavi koyundum ben. Duymazdým sesleri, Söylenilenleri. Oysa deðiþtirmek isterdi hepsi beni! Neden böyleydim ki? Neden farklý renkteydim? Bu sorularý milyon kez sordular bana... sen geldin sonra... Senin rengini sevdim dedin. Farklýlýðýný. "Onlar" gibi olmayýþýný. Benim savaþým kendimleydi oysa Farklý renkte olmak için çaba harcamamýþtým hiç Belki de ilk kez farkettim böylesine ayrý olduðumu
Zaman geçtikçe daha mavi oldum... Sen yanýmdayken gizlememe gerek yoktu rengimi. Sonra bir gün... Gittin. Soldu mavi rengim. Ama yine de "ben"dim. Beni beyaza boyamak istediðini, O gün farkettim.
Söyleyecek çok sözüm kalmadý sana... Maviyi sevdim ben hep. Böyle olmayý sevdim. Ne yap biliyor musun sende... Korkmayý býrak! Beni "ben"ken sev.
Nurbanu (15.03.11) Sosyal Medyada Paylaşın:
maviii- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.