Bir baþlangýçsýn sen yitirmiþliklerde. Henüz yeni filizlenen duygularýn, Giriþ cümlesi oluveren… En umulmadýk bir zaman, Bir mekânda Þairin þairliðine son verdiði Kelimelerini uçurumdan savurduðu… Yok oluþtun.
Bir bestenin notalarýydýn sen. Bir ressamýn kara kömürü, Bir þairin kafiyesiydin Tüm dizelerinde.
Her þeyin baþlangýcý olduðun gibi… Mevhum bir gecenin de Sona eriþi oldun ay düþerken.
Sen bir romanýn baþlangýcý, Bir müziðin acýmasýz bitiþiydin. Amaçsýz tüten sigaranýn Sönüþü, tükeniþiydin.
Duygularýn ilhamýydýn sen. Aþkýn nedeni, Sevginin neticesiydin. Bütün tükenmiþliklerin baþlangýcý Ve… Bütün baþlangýçlarýn sona eriþiydin. Sen hem pýnarýn doðuþu, Hem de buzun eridiði Bir yok oluþtun sevdamýzda…
Özlem ÞAHÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
özlem şahin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.