Zaman durdu sen gidince Sokaklar kargaþaya döndü Sanki kýyamet koptu ellerim ellerinden gidince Sanki zaman alýp basýný gitmiþti hayatýmdan Hayat cok zordu sensiz gecerken zaman Son nefesimde bir duman daha cekerken sigaramdan Umudumu yitirmiþ serilmiþtim öylece bir kenarda yanlýzlýktan Soguktu bedenim üþüyordum Sanki günahlarýmda senle birlikte gitmiþti Yakmýyordu artýk cehennem sýcagým Geleceðimi esir almýþtý gecmisim Sanki kýmýldayamýyordum bir an bile yerimden Geçmise takýk zamana tutsak Býrak beni artýk bitsin bu feryat Bogulduðum yeter amansýz dalgalarýnda Savruldum durmadan sende bir yandan bir yana Tak’at kalmadý bak yüregimde Senden kalan hüznün hala üzerimde Herþeyi ateþe versem de bu soguk gecelerde Yakmýyordu senin beni yaktýgýn gibi arta kalanlarý ateþ Sarmýyordu alev benim sende kül olduðum kadar Zaman durdu sen gidince Ne gitmek geldi icimden ne de sevmek bir kez daha Bedenim cýrýlcýplak gündüzlerimde karanlýk geceler saklý Her bir tarafým cýkmaz sokak Her köþede amansýz bir þevkat Bogazýma sarýlmýþ sanki yoklugun Yeter beni iki elinle boðdugun Bogazýma takýlmýþ yutkunamadýðým umudum Umutta biter sonunda baki kalan umutsuzluðum.. Bende sevgin firarda hapsi yatan benim zindanlarda Suçlu malum sensin amma tanýk yok bendeki bu aþka Kefilim cinayet misali öldürdüðün bendeki sana Uzat ellerini kaldýr þu karanlýðý Aydýnlýða o kadar açým ki susadým yarýnlara...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Solist Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.