TINMAYAN SAZ TELİ

Bir
Yanardað patlamasý oldu
Sensizlik.
Acýmasýz lavlarý
Üzerime yaðýyor.
Çaresizlik,
Etrafýmý sarmýþ
Çepeçevre.
Nefes almaya
Hakkým yok.
Geceler götürdü
Mutluluðu.
Sendedir
Hayallerin
Renklerin bolluðu.
Aþkýmýz
Bitkisel hayatta.
Benden baþka
Bakaný yok.
Hemþire oldu baþýmýza
Yalnýzlýk.
Hastahane odasýnda,
Terkediliþi yaþýyoruz
Artýk...



4.5.2002 den kalanlarr


Sosyal Medyada Paylaşın: