geçtin yanýbaþýmdan aniden
dudaklarýn çayýmda kaldý..
uzun kýþ gecelerinde sarýldýðým
ve ýrmaklar boyunca akýp gittiðim
gerçeðin düþ ülkesiydi
þiir,
sonsuzluk
bir de kýsýr korkular
boynumuza asýlmýþ yüzlerden,
geçmiþ
ve gelecekten
doðurgan
bir baba ocaðýnýn
dem’ine sýðýndý
çakmak çakmak gözlerin
gözlerimden
tek yudum almadan
ne de çabuk aktý
derin umutlarýmýz henüz düþmeden
günbatýmý sevdasýna
biz
yaralý bir kuþun aðzýndan soluklandýk
hayatý
sustun içerimde aniden
avuçlarýn yastýðýmda kaldý..
hikaye
roman
hatta bir piyano
sürükledi öpüþlerini
sessiz kederlerimin güncesine,
masal henüz bebekti o vakit
hayallerimin
dokuz-altý filesinde
þimdi
eski bir film þeridine
döner
ve sarýlýr gibi
kucaklarken gölgeleri ;
aralýk’sýz
bir ayrýlýk çalýyor zaman,
zaman
yüzümü kanatan
sonsuz bir yalnýzlýðýn
ilk harfi..