ne vakit toparlanmak istesem
hani tutunmak hayata temiz bir gökyüzünden
yýkamak istesem yüzümdeki hüznü
Marmaranýn tuzuyla
siyah bir gece yapýþýyor yakama
ellerim ürkek
gözlerimde çocukça korku
ve içimde o dürtü
kaçmak istiyorum her þeyden
yorgun bileklerim
geçtiðim yollarda unuttuðum gözyaþlarým
bir de yaralarýmýn kan sýzýntýlarý
Allahtan bu þehirde çok yaðmur yaðar
yoksa dolanýrdý ayaklarýna
yosunlu kaldýrýmlardan
düþ kýrýklýklarý
oysa sana dokunmamalý
daðýlmýþ acýlarým
ey çocuk
ey inadýna yaþamak baðýþlayaným
düþlerim rengarenk de deðil
ve kýrýk artýk
kirli sakalýna uzanacaðým merdivenlerim
güneþi öptüðüm tenin
uzak bir yýldýz
nereye yazýlsa adým, ünlemsiz
ve yapayalnýz
bana aþký öðretenim
biz ki her masal ülkesine yabancý iki üveyik
bu kenti birlikte yürüyemeyeceðiz hiç
hangi peronda
bir sarýlmak beklese bizi
sebebi ayrýlýk...
_asmin_