Ey asýlý arayan kimse; Nerde kimi ararsýn? Bedenin geride uçmaktadýr, canýn daha tez, daha ileri gitmekte. Bu vaveyla, bu zerzeniþ kime ? Yitirdiðin; evvelden varmýydý ki þimdi ararsýn? Sana seni sorsam "benim" diyemezken, Ne sýfatla, ele eli sorarsýn?
Dostlar elveda! Ben öldüm, yükümü gömdüm yedi kat yerin dibine. Onun yasý ile saçlarýmý yolarak, Libasýmý yýrtarak, mezarý üstüne yýðdým zerrelerimi. Sevgili; göz önünden kaybolunca, bu fani,Visalinden mahrum kalýr. Gül mevsimi geçip gülþen harap olunca,gül kokusunu nereden alayým ? bir titreme düþer içime, Saðdan soldan sel gibi kanlar akar, elalem görmez. Kýlýca kesmekten utanç gelmez, Kýlýçlar çekildikçe, bir kez daha kesilir, kesildikçe çoðalan baþým... Havaya daðlarcasýna toz kalkar, Ve manasý olan meydana çýkar. Çürümüþ olan rüsva olur. sahte dostlar dikilir karþýma. dost kokusunu sürmüþ kokuþmuþlardýr oysa. Ve lanetin gülmesidir: Aðýzlarýný açtýklarýnda kalplerinin karanlýðýný gördüðüm. aradýðým: öldüðümde defnettiðimdir, iki damla göz yaþý ile gömdüðüm....
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferromuratti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.