Bir karanlýk gece ve bir çöl Savrulan kumlarda eriyor zaman ve insan Bir kadýn geliyor beyaz topuklarý kumlarda Ahkafý yara yara ta uzaklardan Halhalýnýn þýkýrtýsý uyutuyor geceyi Serin bir narkoz yayýlýyor gecenin damarlarýnda Ve kapanýyor þairin gözleri Tüm kainat uykuda ………. Bir hayale bürünmüþken tüm evren Bir ses duyuluyor zindanýn kapýsýnda Açýn kapýlarý Züleyha geliyor Akar müjganýndan yaþlar nalan geliyor …… Züleyha ki bir mah-pare O çýkýnca kaybolur yýldýzlarýn þavký gökten Züleyha ki bir serin rüzgar, Nil taraflarýndan esen ………. Ve Yusuf Yusuf mazlum, Yusuf mahkum Yusuf dört duvar içinde Mahpus her dem çöl Ve mahpus her dem gece ….. Bu gece de mahkumsun ey Züleyha! Yusuf’un mahpusluðundan öte Nil’in yakamozlarý dantel gibi Ýþliyor inceden yüreðine Ýnce bir týð batýyor hafif hafif Batýp batýp çekiyor içinden bir þeyi Baktýkça Yusuf’un gözlerine …………. Kemirsin içini inceden bu sýzý Bu gece de aynalar yansýtmasýn yüzünü Züleyha! Yakamozlarý eritemesin Nil’in gecelerini Sen Yusuf’a yanarken
Nazým Zengin Sosyal Medyada Paylaşın:
sukutibikarar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.