CANIM ANNEM

Her bulunduðu yerde,okunur esemesi,
Nasýl olursa olsun,o Rafet’in annesi.



Özledim anacýðým, hoþ geldin deyiþini,
Tuz yalayan kuzumsun, diye sesleniþini,
Týpký genç bir kýz gibi, bana hizmet ederken,
O yanýk nefesinle, türkü söyleyiþini.


Bir memleket türküsüdür hayatýn,
Nasýl söylerim ki bilemiyorum,
Sözleri aklýmda cümle satýrýn,
Yalnýz makamýný diyemiyorum.


Yola çýktým garip bakar gözlerim,
Akýp giden yolda göremiyorum,
Aklýmdan çýkmýyor güzel sözlerin,
Kaleme yaz emri veremiyorum.


Bir güzel þehirdir, garip ERZÝNCAN,
Gönülden terk edip gidemiyorum,
Kýrk yýla mal oldu kahveli fincan,
Telvenin pasýndan içemiyorum.


SAKALTUTAN denen, o yüksek yerden,
Derin bir nefesle, þöyle bir baktým,
Ýliklerim dondu, sevdim yürekten,
Ellerimde sular, bir duman yaktým.


Bir mekana geldim, YURTBAÞI köyü,
MELÝKÞERÝF diye, anýlýrmýþ eskiden,
Ýþte böyle dillendirdim öyküyü,
Aldým onu ta getirdim maziden.


Özledim anacýðým, hoþ geldin deyiþini,
Asker aðam geldi diye seviniþini,
Sevdiðim yemekleri, tek tek ikram ederken,
Bu gün þenlendi evim, diye sesleniþini.


Sallanmýþtý cümle yerler durmadan,
Zelzele yýlýndan iki sonradan,
Dediler ki tan yeri aðarmadan,
Dünyaya merhaba dedi Asuman.


Sekizinde Ýstanbul’a yollandý,
Hem okurdu hem de oyun oynardý,
On altýya kadar Fatih semtinde,
Sonrasýnda Yurtbaþýnda nam saldý.


Gencecik filizken kucaðýnda Sunuhi,
Ýki yaþýndayken Hakka kavuþtu,
Bu evlat acýsý baðrýný yaktý,
Gözyaþlarý yüreðine savuþtu.


Dikiþ dikti, örgü ördü narin elleri,
Çocuklarý birer örnek büyüttü,
Cehaletten kurtarýrken beyleri,
Kýsa ömrü bir gayretle yürüttü.


Hani bir gün,
Lacivert bir kýsa pantolon,
Dikivermiþtin bana,
Giymem diye tutturmuþtum,
Zorla giydirmiþtin üstüme,
Ve ben bilerek,
Suya atlamýþtým,
Varmýydý delikanlýya kýsa pantolon,
Evet fýrçayý yerim ama,
Kýsa pantolon giymem,
Deðil mi anam?


Yokluk içinde varlýk,
Yaþatýrken bizlere,
Kendini düþünmeden,
Hayatý tamamladýn,
Bu hayýrsýz evladýn,
Üzerine titrerken,
Peþinden özlem duyup,
Doyasýya aðladýn.

Özledim anacýðým,
Özledim, özledim,
Hem de ne çok özledim.

Uyku ondan ýraktýr, gece gündüz çalýþýr,
Sigarasý yandýmý, paket bitmeden sönmez,
Çay ile sohbetinde, her nesneyle yarýþýr,
Sözünün erbabýdýr, söylediðinden dönmez.


Yardýmý ne çok sever, o yufka yüreðinde,
Bütün çevredekiler, hatýrýný sayarlar,
Marifetler tükenmez, dilinde bileðinde,
Ondan öðrendikleri, iyilikler yayarlar.


Mutfakta yaparken yemeklerini,
Asker aðam türküsünü söylerdi,
Elinin deðdiði bulaþýk suyu,
Sanki hünkar kebabýna benzerdi.



Özledim anacýðým, hoþ geldin deyiþini,
Tuz yalayan kuzumsun, diye sesleniþini,
Týpký genç bir kýz gibi, bana hizmet ederken,
O yanýk nefesinle, türkü söyleyiþini.


Özlemek ne kelime,
Damarýmda dolaþýr,
Þu küçücük yüreðim,
Bilmem nasýl alýþýr,
Ruhumun üzerinde,
Kara bulutlar gibi,
Yokluðun terk ederken,
Büyük sevdan dolaþýr.


Hiç dilemedim Tanrýdan,
Ama bu gün,
Bir kýzým olsun istedim,
Ýsmini vermek için,
Sonra ona,
Gel benim anam diyerek,
Caným anam diyerek,
Doyasýya sevmek,
Kokunu onda duymak,
Onda seni yaþamak istedim,
Ýstedim benim anam,
Sana benzerdi deðil mi?
Eminim,
Eminim týpký sana benzerdi,
Ve ya,
Ben sana benzetirdim.
Daha geçenlerde,
Anneler günüydü,
Mayýsýn ikinci pazarý,
Toplandýk,
Herkesin anasý hediyesini aldý,
Ben sana sadece,
Fatiha gönderebildim,
Duydun mu anam?
Hani paramda vardý cebimde,
Olup ta bir iþe yarayamayan.

Anlatamadým sustum,
Anlatamam susarým,
Sevgimin büyüklüðünü,
Diyemem bilirsin,
Gözlerimden düþen,
Damlalarla konuþurum,
Yüreðimi yakan,
Kor ateþle sohbet eder,
Hayallerimde,
Sana kavuþurum.


Dün oðlumun okuluna gittim,
Þöyle uzaktan,
Senin gözlerinle baktým ona,
Sana olan sevgi mi de yükledim,
Þu küçücük oðluma,
Hani der din ya;
‘’Baba ol ki anlayasýn’’ diye,
Artýk anlýyorum,
Hem de çok iyi,
Anlýyorum anacýðým.

Dayanamýyorum,
Ara sýra içiyorum,
Affet,
Ne yapayým,
Çabuk býrakýp gittiniz beni,
Ablam da çok gelmiyor,
Ýþleri yoðun,
Fayans dizmeye baþladý,
Caný sýkýlýyor ne yapsýn,
Bende;
Çoluk çocukla geçiriyorum günleri,
Sessizce,
Belli etmeden özlediðimi,
Mutluyum,
Bil de mutlu ol,
Rahat ol.

Mavi ladin istemiþtin baþýna,
Diktim,
Diktim ama kurumuþ,
Üzülme,
Yenisini dikerim,
Bu dünya denilen mekandan,
Bir gün olur,
Bende giderim,
Ve bir mavi ladin,
Ben de isterim.


Ben sana her þeyi,
Her þeyi yakýþtýrýrdým anam,
Her þeyi sende yaþar,
Her þeyi sende görürdüm,
Sevdamýn sonu yoktur,
Nereye gittin…!
Nereye gittin…!
Sana yakýþtýramadýðým,
Tek þey ölümdü,
Yoksa beni,
Yoksa beni onu seçerek mi terk ettin.

Mekanýn cennet, ruhun þad olsun,
Bulunduðun yerde, alnýn ak olsun,
Bana öðrettiðin her güzelliðin,
Verdiði sevaplar, hep senin olsun,
Kulaklarýmda hala sözlerin;
‘’Þerefli yaþa, sen benim oðlumsun,
Þerefli öl, kullar sana kul olsun.’’



Duyarým anacýðým, hoþ geldin deyiþini,
Tuz yalayan kuzumsun, diye sesleniþini,
Mezarýnýn baþýnda, dualar okuyorken,
Gözlerimi silerek, aðlama deyiþini.

Rafet Haznedar



Sosyal Medyada Paylaşın: