Ve
Sakla Beni…
Nice vurdun bir bilsen sevgili þu sinemden.
Bakýþýndan fýrlayan bir yeþil okla beni…
Seni görmezse gözüm kurtulmaz asla nemden,
Ýnsaf et ara sýra bir ara yokla beni…
Güzelim bil ki bu kalpte yerin bir baþka derin,
Bana bir müjdesi varsa o da sensin kaderin.
Düþünürken seni bende izi kalmaz kederin,
Soktu iþte özlemin bir garip þekle beni…
Seni ilk gördüðüm an, öyle baþka bir an ki,
Bu ölümsüz sevdâya bir çaðrý duydum sanki.
Artýk sensiz yaþamam mümkün deðil inan ki,
Bir azatsýz kölen say, gönlüne ekle beni…
Sende kaldý göz ferim döndü dünyam siyâha,
Korkarým nasip deðil sensiz ermek sabâha.
Elbet ben de bilirim, sýðmaz bu aþk îzâha,
Ne olursun hapsetme mantýða-akla beni…
Bil ki, çok can yakýyor hicran denilen acý,
Öðütüyor günbegün yüreðimdeki gücü.
Çýkmasa da dünyada sana hasretin ucu,
En son varýlan yerde, mahþerde bekle beni…
Yoksa meylin bu aþka, hayýr demektense, sus,
Yaþasýn rüya gibi, gerçek sandýðým husus.
Bâri þefkâtte olma, seni sevene hasis,
Bir garip mecnun diye kalbinde sakla beni…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.