Sahilin, en çakýllý sabahýnýn
Duldasýna sokulmuþ gün
Aðarmaya namzet, doðma telaþý
Feryat figan bulutlar
Ak, topak topak…
Akýllý bir martýnýn süzülüþünden bu yana
Tek taraflý görürüm, tarafgirim biraz
Uzandýðým kumsaldan
Horoz þekeri bulutlar uydururum
Tadýna doyum olmaz…
Þu kýyýcýða sokulan
Sandal olsam
Su üstünde,
Boðulmadan kalsam
Bir de aðýt yaksam derinlere
Kaybolsa baba yadigârý küpem
Üzülmesem yine, düþünmesem hatta
Deniz kýzlarýna hediye saysam…
Yar olsa Yaradan
Yumsam gözümü dalgalar arasýnda
Okyanus desem bu iç denize
Ýnansa, kandýrsam akþama yakýn
Tuzundan çalsam yaralarýma
Hasýlý veriverseler ömrümden bir gün
Satanlara satsam dünyanýn anasýný
Gündüz gözü düþ görsem hayra çýksa
Kýrmýzý pabuçlarým olsa bayramlýk
Çanak çömlek patlasa kýyýda
Hep bir aðýzdan baðýrsa dön diye
Kara yüzlü balýkçýlar
Alýp baþýmý gitsem inadýna
Anam her bayram mendil sallasa ardýmdan
Bir kere de kendi arkamdan
Söksem ak yakamý kara önlüðümün yakasýndan
Kara kýyýnýn ufuk noktasýndan
El sallasam…
Kimseye görünmeden…
Görmeden kimseyi...