Bir akþam tam da dinlemiþken
Anlattýðýn bizli masalý
Akþamdan kalan acýlarýmý alýp
Gecenin körüne yürür
Uzanýrým ak yataðýma
Düþünmem bile mevsim kýþmýþ
Uyurum… uyanmam…
Gelemezsin bile uyandýrmaya
Seslensen cevap vermem
Sesim… nefesim…
Buðulanmaz ayna bir daha
Yumarým gözlerimi
Yurlar soðuk suyla
Aldýrsam bile aðlayamam…
Beklemez solgun yüzüm
Musalla yeni ölüm bekler
Alýr toprak bedenimi
Geri istersin…
"Öl de gel" der
Ölemezsin…
Ölüm mü öldürüldü yoksa
Deyip ararsýn
Derdin acýmý geçer…
Ensende bir ürperti peyda olur
Hissedersin…
Tatlý gelir dünya
Ölmeye ne var gülüm
Þöyle bir akþam uzansan
Sabaha açmasan gözlerini
Alýp götürürler
Kürek kürek toprak
Çýkmasýn aman der gibi
Unutur mezar taþýn bile ismini.