‘Sadakati;
Kopartýlýrcasýna açýlan kol düðmelerinde yitirilen
bitmiþ bir aþký
kendi içinde yaþamaya devam eden
þairin ruh intiharý’
Çiy düþmüþ yapraða-güle-karanfile
El deðse parça parça kýrýlýr
dokunana batan bir hançer olur
nerden batsa sýzýsý kalpte duyulur
günün en tehlikeli zamanýdýr
Dünyanýn en eski aþýklarý ufukta buluþur
ne saklanabilecek kadar karanlýk
ne gözlerini yakalayabileceðim kadar aydýnlýk
tüm gizemleri içinde barýndýrýr alacakaranlýk
gün gece, gece gün olmuþtur birbirlerinde
her gün yeniden yaþanýr
hayata dair bu kadim paylaþmýþlýk
Dedim ya günün en tehlikeli zamanýdýr
vicdanlarýn çapraz sorgulandýðý anýdýr
vurur yüzümüze günahlarý
bitmekte olan geceden artakalan
batar yüreðe cam kýrýklarý
aniden uyanýlan yabancý yataklardan
Korkarým günün en tehlikeli zamanýdýr
tüm karanfilleri aþkýn camdandýr kýrýlýr
bir çýðlýk ancak bu kadar yankýlanýr
duyabilen kulaklarda meydan okumadýr
Ölüme seviþilen bir bedenle
Koparýrcasýna çýkartýlan kol düðmelerinde
Bu; Þairin ruh intiharýdýr.