AYVALIK

Nihayet poyraz kesti, hava kaldý,
Güneþ ensemde ýlýk ýlýk,
Deniz çarþaf, gümüþi bir renk aldý.
Tam sevdalýk...
Sandallarda, atan çok, tutan yok.
Gezintide balýk...

Su çoktan yürüdü bitkiye,
Aðaçlar tomurcukta, patladý patlayacak.
Kovanlar dizi dizi
Arýlar, çiçeklere pusuda,
Sen yoksun...

Yokuþ aþaðý koþma dedim,
Dinlemedi koþtu...
Tutamadým, tökezledi düþtü,
Elinde bir çiçek,
Annesine verecek,
Kalktý, aðlamadý, verdi, sevindirdi, aferim...

Zeytinlik içinde, gecikmiþ bir sürü köpek,
Toplanmýþ öbek, öbek
Hav da hav!
Ötesinde çekiç sesleri.
Çata çat!
Sessizliðime inat...

Limon sarýsý, evlerinin boyasý,
Nasýr tutmuþ ellerinin ayasý,
Sanki biraz bozuk sütü, mayasý,
Dilimden gelse,
Ýçimden gelmez adamdan sayasý,
Ayaðý merdivenden kayasý...

Martýlar adaya dönüþe geçti,
Hava sevdalýk...
Sandallar toplandý, iþ tamam...
Yandý akþama mangalda balýk...

Izgara pýrýl pýrýl parladý,
Duman dik çýktý, hava kalýk.
Ateþ harladý,
Roka, akkýz, peynir tamam,
Bir senden yok salýk...
Rakým sýfýr, ufak efe’m,
Ýþte Ayvalýk...




Akkýz: Þevket-i bostan






Sosyal Medyada Paylaşın: