aynıyla vaki

küçük göller gibi
uykusuz bir sisin içinde
biriken su

gözlerimiz
þimdi uçurumlardan düþen
rüzgarlarýn halinde

yosunun kokusundan
kendini sakýnýyor güneþ
susuyor rengi sabaha

avluda kýyam ettiðimiz gün
alnýna koyunca ellerimi
iki güvercin dudaðýnýn

çocukluðumun
dizlerini hatýrladým kesik kesik
kýrýlan elvan gazozu þiþesini

suya tuttum kanýmý
aldý baþýný gitti benden sevi
öyle böyle büyüdüm iþte

hangi denizlerden
inciler çýkartýr mercan avcýlarý
bilinmez ki nasýl

sundurmada kuruyan süngerler
hasretinden kavrulur
denizlerimde

bakýnca gözlerine
tanýdýklarýndan geçip gider Tanrý
ona her ölümlü yalvaçtýr

dilinden emdiðim
sözcükler verirsin bana o an
mesafeler süzülür içimde

adam bir avluda durur
dört yaný taþ ve ranzada demir kiri
içine düþtüðüm pusu


‘’ kadýnýmýn gözleri ‘’






Sosyal Medyada Paylaşın: